Hier ziet u een prachtige kleurenopname van Epe's eerste eierhal gebouwd in 1913, op een prentbriefkaart afgestempeld op 2 juni 1927. Het gebouw werd er door aannemer Van Ommen neergezet voor ƒ 1.600,-- gulden. De eerste regelmatige eiermarkt werd al gehouden op 11 februari 1911, er werden maar liefs 17.645 eieren verhandeld. Een bijzonderheid was toen dat een boerin uit Zuuk bruine eieren ter verkoop aanbood en daarvoor twee cent per ei meer beurde dan voor witte eieren. Deze eerste eierhal voldeed kennelijk niet, want de gemeenteraad besloot op 27 september 1926 tot het plaatsen van een nieuwe eierhal. Het ging om een havenloods, groot 14 x 30 meter, en 8.20 meter hoog, van de N.V. Wandhof uit Rotterdam die daar werd afgebroken, om vervolgens op de plaats van het huidige Eper gemeentehuis weer opgebouwd te worden. De Eierhal werd geopend op 25 mei 1927. De kosten voor de nieuwe eierhal bedroegen toen ƒ 8.500,-- gulden.

In de eerste eierhal werden de eieren alleen verpakt. De handel was nog buiten, te zien aan de planken en schragen op de voorgrond. Later kwam er dus een tweede grotere eierhal waar de handel ook binnen plaatsvond. De eierhandel vond wekelijks plaats. Ook werd er één keer per jaar een Klompenbeurs in de eierhal gehouden, en hield de plaatselijke garagehouder L. Hooghiemstra er in juni 1928, een heuse autoshow. Een enkele maal concerteerde er de Arnhemse Concertvereniging; ook de Koninklijke Harmonie en de gymnastiekvereniging Hercules maakten er gebruik van. In de oorlog waren het uiteraard de Duitsers die af en toe de eierhal vorderden, en in de winter van 1942/43 werd de weekmarkt er gehouden. De Eper eiermarkt was van 1920 tot 1940 één van de grootste markten van ons land. De eiermarkt in Epe stond bekend door zijn aanvoer van bruine eieren. Naast het ras Barnevelders waren de Welsummer kippen bekend om hun grote donkerbruine eieren. Bekende eierhandelaren waren voor de oorlog: Smit uit Wijhe, Krudde uit Deventer, Dekker & Heinen uit Apeldoorn en Smijs uit Epe.

Als gevolg van achterstallig onderhoud raakte de eierhal na 1948 sterk in verval. Er waren wel provisorische opknapbeurten waarbij in 1953 de spanten van de afgebroken eierhal in Vaassen werden gebruikt. Echter in de jaren vijftig werd de Eperjeugd in de eierhal nog onderwezen in de zogenaamde "klepperles". Je hield twee plankjes tussen je middelvinger geklemd om zo met z'n allen de "kleppermars" te spelen. Ook heeft er aan de Parkwegzijde een aanbouwtje aan de eierhal vastgezeten. Het was het „clubhuis" van de Katholieke Padvinderij. Met dunne berkenstammetjes was de naam „'t Krot" erop gespijkerd. In verband met de plannen voor een nieuw gemeentehuis werd de hal in 1968 afgebroken. 

Bron: Boek „Honderd jaar Epe 1878 – 1978”.
Bron: Boek „Epe Toen en Nu” van drs. P.P. van der Haak uit 1993.
Bron: Boek „Kris Kras door oud Epe” van auteur Henk Blok uit 1991.
Bron: Verenigingsblad Historische Vereniging Ampt Epe – Nummer 126.

Uitgave kleurenopname: Maatschappij „Rembrandt", Utrecht.

Gelopen: Ja.

Postzegel: Nee.